Apa dia perpaduan Melayu? Bahagian 1

Bila Ustaz Nasharudin menang jawatan timbalan presiden PAS, semua orang suka. Ramai orang berGUMbira. Maklum sajalah, yang di kalahkan ialah kepala kumpulan Erdogan dalam PAS. Orang yang di katakan penyekat kepada perpaduan antara orang PAS dengan UMNO yang kian hari makin tenat. Orang ini juga di katakan sebagai geng Anwar Ibrahim. Dan siapa tak kenal brader Anwar? Anwar Ibrahim kalau menang dan jadi pula PM, habislah riwayat kepala kepala dang dalam UMNO.

Oleh kerana Ustaz Nasharudin menang, tentulah ramai di kalangan PAS yang lebih suka kepada dia daripada Hj Husam Musa dan Mat Sabu. Tidak ada pun orang kata, kombinasi Mat Sabu dan Husam Musa lebih banyak dari Nasharudin dan secara lojik nya, lagi ramai yang tidak suka kepada Nasharudin. Tak boleh! No, No!. No Way Jose! Nasharudin is the man. He is pro UMNO. Kata para pengomen. Menang satu undi pun tetap menang. Rata rata, orang mahukan keputusan Nasharudin menang, di terima sebagai kemenangan tanpa syarat.( unqualified win).

Dari segi lojik nya kombinasi undi kepada Mat Sabu dan budak hensem Husam Musa yang lebih banyak, bererti lebih ramai ahli PAS tidak sukakan Nasharudin. Oleh kerana Husham Musa dan Mat Sabu bukan gantian sempurna( perfect substitutes) maka kita tidak boleh kira Mat Sabu sama dengan Husam Musa. Mereka 2 entiti yang mutually eklsusif. Sokongan terhadap mereka adalah penyokongan mutlak. Sokongan mereka datang dari die hard supporters masing masing. Yang mengundi Mat Sabu, jika di beri peluang tidak akan mengundi Husam dan tentu sekali tidak akan undi Nasharudin. Demikian juga yang menyokong Husam.

Fakta fakta ini di ketepikan. Ini hal karut marut daripada seorang 'theorist' sahaja. Kita mesti tegas dalam agenda kita! Agenda kita ialah menabalkan kemenangan sahabat kita, Nasharudin, sebagai sah. Oleh kerana kemenangan Nasharudin itu berfungsi dan berguna untuk melansungkan agenda 'perpaduan', maka kemenangan Nasharudin di anggap sebagai unqualified win.

Dari satu hipokrasi ke hipokrasi yang lain.

Namun, cara kita menyambut kemenangan Nasharudin, mendedahkan HIPOKRASI kita. 'Kita' disini saya maksudkan penyokong UMNO sendiri. Izinkan saya menerang nya.

Sikap yang sama tidak di tunjukkan keatas kemenangan KJ suatu ketika dahulu. Kemenangan KJ terus di persoalkan oleh tangan tangan ajaib bahkan gerakan untuk mengensel kemenangan itu melalui extralegal ways masih berjalan. Semua nya kerana kemenangan itu tidak berfungsi dan berguna untuk melangsungkan agenda tertentu. Dan agenda tersebut tidak ada kaitan dengan agenda yang lebih besar, seperti perpaduan bangsa Melayu. Nampaknya, kita berkhutbah mengenai demokrasi di luar gelanggang, tapi mengamalkan hipokrasi dalam gelanggang sendiri.

Dalam kes KJ, sokongan untuk Khir Toyo dan Mukhrz Mahathir di campur untuk 'membuktikan' bahawa tentangan terhadap KJ lebih besar daripada sokongan kepada nya.

Bagaimana kita me-reconcilekan sikap yang berbeza dalam kes Nasharudin dan KJ? Jawapan nya, kaedah yang kita mahu terima adalah sabjektif. Ia nya bergantung kepada pengakhiran yang kita mahu. Kita sudah menghukumkan penghujung nya. Dalam kes Nasharudin, kita menghukumkan bahawa kita mahu mengsahihkan kemenangan tersebut. Dalam kes KJ, kita menghukumkan bahawa kita mahu menyangsikan kemengangan itu.

Dengan hipokrasi ini, bagaimana kita mengadili mereka yang tidak bersetuju dengan konsep unity government antara PAS dan UMNO?

Bolehkah, sesiapa yang tidak bersetuju dengan perpaduan PAS dan UMNO di anggap sebagai musuh dalam selimut? Di cap sebagai penghalang kepada perpaduan? Kita jangan keliru dalam hal ini.

Perlu kita soal, perpaduan siapa? Perpaduan orang Melayu atau perpaduan pimpinan jutawan2 UMNO yang rasa kian terancam dengan elemen dalam PAS yang benar benar mahukan perpaduan MELAYU? Faksi dalam PAS yang bersetuju berunding dengan UMNO bukan menyokong perpaduan dengan UMNO ok? Yang mereka mahukan dan bersetuju ialah perpaduan BANGSA MELAYU. Apa ertinya hujjah ini? Kita presume bahawa UMNO secara otomatik bercakap atas nama Melayu. Presumption ini, pada hari ini, kian sukar di justifikasikan.

Ertinya,adalah suatu kesombongan yang besar untuk mengaku bahawa UMNO itu Melayu dan Melayu itu UMNO. Masaalah UMNO hari ini ialah ianya telah kehilangan kredibiliti untuk mengaku mereka lebih Melayu dari Melayu lain.

Tidak bersetuju dengan perpaduan UMNO dan PAS bukan bererti TIDAK SUKA perpaduan Melayu. Kita mesti jelas dalam hal ini. Dan perpaduan orang Melayu tidak semestinya bersyaratkan gabungan antara UMNO dan PAS. Yang kita ada masaalah ialah dengan orang yang ek mengaku UMNO mewakili dan membela orang Melayu.

Dan siapa berani bilang UMNO membela orang Melayu? Sejak zaman merdeka bahkan sebelum merdeka, kesemua jawatan penting dalam pentadbiran negara dan negeri di pegang oleh orang Melayu. Ketua tentera, polis, kerajaan, pegawai daerah, pegawai MARA, kalau di pejabat Tanah Kuantan yang saya lebih tahu, nak cari muka bukan Melayu seperti mencari harta Karun. Ertinya, semua tahap pimpinan dalam jentera pentadbiran dan pihak yang ada kuasa terdiri dari orang Melayu.

Adalah lojik dan munasabah, di beri semua fakta fakta ini, sesiapa sahaja akan di anggap betul dan benar jika mengandaikan, mestilah keadaan orang Melayu mesti lah best nya!. Realiti nya? Apakah kesan semua ini keatas kemajuan orang Melayu? Dari segi kekayaan orang Melayu masih ketinggalan di belakang. Dari segi pemilikan tanah, pegawai Melayu lebih suka tolong bangsa bukan melayu. Permohonan bukan Melayu di layan dengan mesra. Orang Melayu yang tidak memiliki tanah masih berlambak lambak.

Dan clincher nya? Dari segi jurang beza antara kaya dan miskin yang paling teruk ialah di kalangan orang Melayu sendiri!. Perbezaan pendapatan antara bangsa pula bukanlah kepalang nya lagi.

Apakah yang di tujukkan oleh huraian huraian diatas? Ia membuktikan di Tanah Melayu ini, kalau kita hendak kaya dan maju, kita tidak perlu jadi Melayu. Yang terkaya dan yang termaju dalam Negara Tanah Melayu ini, adalah BUKAN Melayu!. Kedua, bila jurang kaya dan miskin amat teruk dalam kalangan bangsa Melayu sendiri, ini membuktikan pimpinan orang Melayu tidak membantu majority Melayu tapi lebih berusaha untuk feather nest masing masing.

Oleh sebab itu, apabila pimpinan jutawan UMNO becakap mengenai perpaduan Melayu, mereka sebetulnya menyeru bersatulah orang Melayu supaya hayat mereka boleh di lanjutkan. Cakap mengenai perpaduan Melayu adalah alasan untuk mengekalkan kuasa.

Tentangan terhadap agenda perpaduan mesti dilihat dalam konteks penolakan rakyat dan sebahagian besar ahli UMNO kepada usaha beterusan golongan elit dan pimpinan jutawan dalam UMNO mahu meneruskan pimpinan dan dominasi mereka keatas politik UMNO. Kedegilan dan keengganan melihat reality yang melanda UMNO meransang pimpinan millionaire UMNO untuk mencari apa jua jalan untuk mengekalkan kuasa.

Cakap dan jual minyak mengenai perpaduan sesama Melayu tidak lain dan tidak bukan hanyalah topeng yang menyembunyikan sandiwara pimpinan elit UMNO mahu mengekalkan kuasa.

Semua golongan progresif dalam UMNO mendesak perubahan radikal di lakukan dalam batang tubuh UMNO. Agenda perpaduan yang di jaja hari ini akan memberi alasan yang paling licik untuk TIDAK melakukan agenda perubahan yang di desak oleh orang bawahan UMNO.

Ianya juga satu lagi usaha pimpinan UMNO yang sudah mula hilang kredibiliti daripada berdepan dengan masaalah pokok orang UMNO dan Melayu.